การศึกษา Copenhagen City Heart ซึ่งเริ่มต้นในปี 1976 เป็นการศึกษาเกี่ยวกับประชากรโรคหัวใจและหลอดเลือดในอนาคต ซึ่งมีชายหญิงประมาณ 20,000 คน อายุระหว่าง 20 ถึง 93 ปี การศึกษาซึ่งใช้ประโยชน์จากทะเบียนประชากรโคเปนเฮเกน วิ่งเหยาะๆ มีวัตถุประสงค์เพื่อเพิ่มความรู้เกี่ยวกับการป้องกันโรคหัวใจและหลอดเลือดและโรคหลอดเลือดสมอง นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา การศึกษาซึ่งส่งผลให้มีการตีพิมพ์เอกสารมากกว่า 750 ฉบับ ได้ขยายครอบคลุมถึงโรคอื่นๆ เช่น ภาวะหัวใจล้มเหลว โรคปอด โรคภูมิแพ้ โรคลมบ้าหมู ภาวะสมองเสื่อม ภาวะหยุดหายใจขณะหลับ และพันธุกรรม ผู้วิจัยได้สำรวจความสัมพันธ์ของการมีอายุยืนยาวกับการออกกำลังกายรูปแบบต่างๆ และปัจจัยอื่นๆ สำหรับการศึกษาย่อยการวิ่งจ็อกกิ้ง เปรียบเทียบการเสียชีวิตของนักวิ่งจ็อกเกอร์ชาย 1,116 คน และนักวิ่งหญิง 762 คน เมื่อเทียบกับกลุ่มที่ไม่ได้วิ่งจ๊อกกิ้งในประชากรการศึกษาหลัก ผู้เข้าร่วมทุกคนถูกขอให้ตอบคำถามเกี่ยวกับระยะเวลาที่พวกเขาใช้จ็อกกิ้งในแต่ละสัปดาห์ และให้คะแนนการรับรู้ถึงอัตราการก้าวของตนเอง (หมายถึง ช้า ปานกลาง และเร็ว) Schnohr ซึ่งประจำอยู่ที่ Bispebjerg University Hospital ในกรุงโคเปนเฮเกนอธิบายว่า ข้อมูลแรกรวบรวมระหว่างปี 1976 ถึง 1978 ข้อมูลที่สองระหว่างปี 1981 ถึง 1983 ข้อมูลที่สามระหว่างปี 1991 ถึง 1994 และข้อมูลที่สี่ระหว่างปี 2001 ถึง 2003 สำหรับผู้เข้าร่วมการวิเคราะห์จากการรวบรวมข้อมูลที่แตกต่างกันทั้งหมด ติดตามโดยใช้หมายเลขประจำตัวส่วนบุคคลที่ไม่ซ้ำกัน ในทะเบียนบุคคลกลางของเดนมาร์ก "ตัวเลขเหล่านี้เป็นกุญแจสู่ความสำเร็จของการศึกษาเนื่องจากช่วยให้เราสามารถติดตามผู้เข้าร่วมได้ทุกที่ที่พวกเขาไป" Schnohr กล่าว ผลลัพธ์แสดงให้เห็นว่าในช่วงติดตามผลสูงสุด 35 ปี มีผู้เสียชีวิต 10,158 รายในกลุ่มที่ไม่ได้วิ่งออกกำลังกาย และเสียชีวิต 122 รายในกลุ่มผู้ที่วิ่งออกกำลังกาย การวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่าความเสี่ยงต่อการเสียชีวิตลดลง 44% สำหรับนักวิ่งชาย (อัตราส่วนอันตรายที่ปรับตามอายุ 0.56) และ 44% สำหรับนักวิ่งหญิง (อัตราส่วนอันตรายที่ปรับตามอายุ 0.56)