หากเงื่อนไขทางการแพทย์ที่อยู่เบื้องหลังมีส่วนทำให้เกิดปัญหา เงื่อนไขนั้นจะได้รับการปฏิบัติก่อน หากไม่พบสาเหตุที่ชัดเจน การรักษาจะเน้นที่การควบคุม ต่อมเหงื่อ ออกมากเกินไป บางครั้งคุณอาจต้องลองการรักษาแบบผสมผสาน และแม้ว่าอาการเหงื่อออกจะดีขึ้นหลังการรักษา ก็อาจกลับมาเป็นซ้ำได้ ยา ยาที่ใช้ในการรักษาภาวะเหงื่อออกมาก ได้แก่: ยาระงับเหงื่อตามใบสั่งแพทย์ แพทย์ของคุณอาจสั่งยาระงับเหงื่อที่มีอะลูมิเนียมคลอไรด์ (Drysol, Xerac Ac) ผลิตภัณฑ์นี้อาจทำให้ผิวหนังและดวงตาระคายเคืองได้ ผลิตภัณฑ์ระงับเหงื่อประกอบด้วยเกลืออลูมิเนียม 10–25% เพื่อลดการขับเหงื่อ เกลืออะลูมิเนียมเซอร์โคเนียม “ความแข็งแรงทางคลินิก” มีประสิทธิภาพมากกว่าอะลูมิเนียมคลอไรด์ โดยปกติจะใช้กับผิวที่ได้รับผลกระทบก่อนเข้านอน จากนั้นให้คุณล้างผลิตภัณฑ์ออกเมื่อคุณตื่นนอน ระวังอย่าให้ผลิตภัณฑ์เข้าตา หากผิวของคุณระคายเคือง ครีมไฮโดรคอร์ติโซนอาจช่วยได้ ผลิตภัณฑ์ระงับเหงื่อมีทั้งแบบครีม สเปรย์แบบแท่ง แบบแท่ง โรลออน แบบเช็ด แป้ง และแบบทา มีผลิตภัณฑ์เฉพาะสำหรับส่วนต่างๆ ของร่างกาย เช่น ใต้วงแขน รอยพับของผิวหนัง ใบหน้า มือ และเท้า anticholinergics เฉพาะที่ ครีมตามใบสั่งแพทย์ที่มี glycopyrrolate และ oxybutynin gel ประสบความสำเร็จในการลดเหงื่อที่ส่งผลต่อใบหน้าและศีรษะ ผ้าที่มี glycopyrronium tosylate (Qbrexza™) ได้รับการอนุมัติจาก FDA ในเดือนกรกฎาคม 2018 สำหรับภาวะเหงื่อออกมากที่ซอกใบในผู้ใหญ่และเด็กอายุ 9 ปีขึ้นไป มีผงปัดฝุ่นที่มียาต้านโคลิเนอร์จิก ไดฟีมานิล 2% ยาระงับประสาท. ยารับประทานบางชนิดปิดกั้นสารเคมีที่ช่วยให้เส้นประสาทบางชนิดสื่อสารกันได้ นี้สามารถลดเหงื่อออกในบางคน ผลข้างเคียงที่อาจเกิดขึ้น ได้แก่ ปากแห้ง ตาพร่ามัว และปัญหาเกี่ยวกับกระเพาะปัสสาวะ ยากล่อมประสาท ยาบางชนิดที่ใช้สำหรับอาการซึมเศร้ายังสามารถทำให้เหงื่อออกน้อยลง นอกจากนี้ยังอาจช่วยลดความวิตกกังวลที่ทำให้ภาวะเหงื่อออกมากแย่ลง การฉีดโบทูลินั่มท็อกซิน. การรักษาด้วยสารพิษโบทูลินั่ม (Botox, Myobloc, อื่นๆ) จะไปปิดกั้นเส้นประสาทที่ทำให้เหงื่อออกชั่วคราว ผิวของคุณจะถูกทำให้เป็นน้ำแข็งหรือยาสลบก่อน แต่ละพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบในร่างกายของคุณจะต้องได้รับการฉีดหลายครั้ง ผลกระทบจะคงอยู่ได้หกถึง 12 เดือน และจากนั้นต้องทำการรักษาซ้ำ การรักษานี้อาจเจ็บปวด และบางคนมีอาการกล้ามเนื้ออ่อนแรงชั่วคราวในบริเวณที่ทำการรักษา ยารับประทาน ยาต้านโคลิเนอร์จิคในช่องปาก ยาที่มีจำหน่าย ได้แก่ โพรแพนธีลีน 15–30 มก. มากถึง 3 ครั้งต่อวัน, ออกซีบิวทีนิน 2.5–7.5 มก. ต่อวัน, เบนโทรปีน, ไกลโคปีโรเลต (ไม่ได้รับการอนุมัติ) อาจทำให้ปากแห้งและพบไม่บ่อย ตาพร่ามัว ท้องผูก วิงเวียน ใจสั่น และผลข้างเคียงอื่นๆ ผู้ที่เป็นโรคต้อหินหรือปัสสาวะคั่งไม่ควรรับประทาน ข้อควรระวังในผู้ป่วยสูงอายุ: มีรายงานความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของผลข้างเคียง รวมทั้งภาวะสมองเสื่อม ยาต้านโคลิเนอร์จิกชนิดรับประทานอาจทำปฏิกิริยากับยาอื่นๆ ตัวปิดกั้นเบต้า ตัวบล็อคเบต้าจะปิดกั้นผลกระทบทางกายภาพของความวิตกกังวล พวกเขาอาจทำให้หอบหืดหรืออาการของโรคหลอดเลือดส่วนปลายแย่ลง ยาต้านการอักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์และยาคลายความวิตกกังวลอาจมีประโยชน์สำหรับผู้ป่วยบางราย